Op zaterdagavond kwam het eerste sneeuwbericht al door van Paul en Agnes. Zij waren een dagje eerder aangekomen en dit bericht maakte dat iedereen nog meer zin had om te starten! Zoveel sneeuw… dat kon alleen maar een topreis worden!
Het was een echt cadeau
Bij het avondeten wisselden we de eerste verhalen uit en de sfeer er al meteen in. De sneeuw viel ondertussen rijkelijk en toen we ’s ochtends de gordijnen open deden konden we niet wachten de latten op te gaan. Het was een echt cadeau: waar normaal de loipe strak getrokken is was het nu maagdelijk wit en trokken we ons eigen spoor alsof we de eersten waren die hier ooit kwamen.
Het rondje dat reisleider Saar de dag ervoor had ontdekt en verkend was in de sporen niet meer terug te zien. Een pittige helling was een eerste proef maar liet zien dat deze groep echte avonturiers waren! Bij de lokale brouwerij was het goed lunchen en de middagronde bood uitzicht op plekken waar we later in de week zouden komen. Om de beurt spoorden we een stuk en sloten we vervolgens weer achteraan. Zo was het team meteen gevormd.
Paul en Agnes over deze dag:
Op de eerste backcountry-track ziet sportieve Saar ons volledig spoorloos door Sumavaans landschap schuifelen, zijwaarts steil de met verse sneeuw bedekte heuvel opklimmen en daarna, de tegenwind trotserend, door tot de stube waar de pivo en pasta ons opwachten.
In de avond volgde een uitgebreide kennismaking, samen met de langlaufgroep, onder de bezielende leiding van Sidney. Met een vol hoofd en een rugzak vol met nieuwe indrukken dook ieder z’n bedje voldaan weer in.
Sneeuw-Saartje en de zeven dwergen
Dag 2, de eerste verplaatsing! Vol energie trokken we in marstempo door de open weilanden en wit besneeuwde bossen naar Horska Kvilda voor een lokale lunch. De middag-etappe werd er eentje over bospaden, door diepe sneeuw liepen we als Sneeuw-Saartje en de zeven dwergen?. Het mooiste stuk voor het laatst bewaard…
Een kabbelende beek, spannende afdaling door het bos, de weg zoeken tussen de dennen, zijn die sporen nou van een hond of van een lynx?
Het was soms echt klunend over stronken en watertjes. Prachtig! In ons pension werden we zeer hartelijk ontvangen en troffen we ook onze langlauf-maatjes weer. Verhalen uitwisselen bij het haardvuur onder genot van een lekker drankje. En dit was nog maar dag 2!
Pionieren en team-effort
Dag 3 bestond uit een korte afdaal instructie, inmiddels over een verijsde helling, gevolgd door een prachtige ronde naar het ski- en langlaufgebied van Zadov. Gelukkig konden we ook hier ons eigen pad kiezen. Backcountry tochten vragen pionieren en team-effort, daar was hier volop sprake van. Super!
Net op tijd voor de sauna skieden we het pension weer in en konden we alle indrukken even rustig verwerken, in afwachting van de tweede helft van de week!
De koninginne-etappe
Donderdag begonnen we op tijd aan de Koninginnenetappe: een lange verplaatsing naar de Duitse grens. Veelal over loipes, waar het kon trokken we uiteraard ons eigen spoor en gelukkig was er net voor de lunch een mooi bospad om af te dalen. Ilse noemt dat surfen.
Over de heuvels in het bos tijdens de afdaling voelt als surfen.
Bonus was de prachtige schaatsrit van de dames, op groot scherm deelden we de spanning en het plezier met de Tsjechen. Sablikova en Schouten kregen beiden groot applaus. Aankomst bij ons hotel bood prachtig uitzicht naar de Alpen en sommige werden toch wel een beetje stil bij de aanblik van een restant van het ijzeren gordijn. Wat een bijzonder gebied is het!
Opzoek naar Kaiserschmarrn
De echte grens zochten we vrijdag op, de hele dag ontspoorden we tussen Tsjechië en Duitsland. Op zoek naar Kaiserschmarrn via een totaal ongerept stuk langs de Teufelsbach. Wederom geen ziel te bekennen en een dik pak verse sneeuw hadden we voor onszelf.
Net alsof je op een onbewoond eiland aankwam.
Een schitterende dagtocht was het, gevarieerd met veel uitzicht door de velden en een echt Scandinavisch gevoel! Een paar dames kregen er echt geen genoeg van. Met zijn viertjes hebben we, na een drankje in de stube, nog een mooie tocht in het donker gemaakt. Nou ja, donker? De hoofdlampjes bleven uit want de maan scheen ons bij. We zagen zelfs onze eigen schaduw. Een schitterende belevenis, zo in het donker in het bos.
De mooiste tocht van de week
Met al deze avonturen konden we moeilijk geloven dat het nog mooier zou worden… toch was de laatste verplaatsing, terug naar de startplaats, misschien wel de mooiste. Langs de grenspalen zochten we ons pad door een halve meter verse sneeuw en waanden we ons alleen op de wereld.
Tocht op hoogte langs de grens – schitterend!
Al met al is de conclusie dat we een weekje heerlijk ‘ontspoord’ zijn ?
Saar bedankt jullie allemaal voor deze mooie week, avontuur gecombineerd met luxe en gezelligheid!
Wil je ook mee met backcountry trekking Sumava?
Ga naar de reispagina voor meer informatie, data en prijzen.
